پاسخ به پرسشهای فنی : شماره 66

طبق ماده 30 ”آيين‌نامه معاملات در سازمان کارگزاران بورس اوراق بهادار تهران“ (مصوب جلسه 17/12/1383 شوراي بورس) کارگزاران مکلفند تمام وجوهي را که از مشتريان خود براي انجام معامله دريافت مي‌دارند در حساب جاري مخصوصي که نزد يکي از بانکها و تحت عنوان ”حساب جاري معاملاتي کارگزاري“ به نام خود باز مي‌کنند منظور نمايند و مجاز نيستند به هيچ وجه، وجوه مشتري (شامل وجوه حاصل از فروش اوراق بهادار مشتري) را براي مدتي خارج از زمان تعيين شده در دستورالعمل مربوط، نزد خود نگاه دارند و يا هرگز از محل وجوه آنها، براي ساير مشتريان و يا کارگزاري خود معامله انجام دهند. به اين ترتيب وجوه مشتريان ناشي از موارد ياد شده در بالا اگرچه در حساب بانکي به نام کارگزار است، اما کارگزار در استفاده و بکارگيري از اين وجوه با محدوديتهاي مقرراتي شديدي مواجه است. از اين رو کارگزار بر وجوه مذکور تسلط مالکانه ندارد و در چنين شرايطي وجوه مزبور فاقد معيارهاي کافي براي شناخت بعنوان دارائي است. با اين وجود، انعکاس کل موجودي نقد و کسر وجوه نقد متعلق به مشتريان از آن در متن ترازنامه اطلاعات مفيدي را براي استفاده کنندگان صورتهاي مالي فراهم مي‌کند و لذا اين نحوه عمل تجويز مي‌شود. به اين ترتيب، انعکاس جريانهاي ورود و خروج ناشي از اين وجوه در صورت جريان وجوه نقد، ضرورت ندارد.

(0) نظر

دسته ها :

يکشنبه سی یکم 4 1386